INCYDENT SAYAMA
INCYDENT SAYAMA
Sayama – miasto położone na japońskiej wyspie Honsiu, w prefekturze Saitama. Według danych w 2016 r. liczyło sobie 152,235 mieszkańców. To w tamtej okolicy, na początku lat 60 XX wieku, doszło do jednej z najbardziej znanych spraw kryminalnych powojennej Japonii.
Yoshie
Nakata była czwartą córką Sakuei Nakaty, rolnika z Irumagawy, niewielkiej
miejscowości mieszczącej się tuż obok miasta Sayama. Yoshie była zdolną
nastolatką, w marcu 1963 r. ukończyła gimnazjum , a w kwietniu rozpoczęła naukę
w liceum Kawaoge w Irumagawie. Uczestniczyła tam w specjalnym programie przygotowującym
młode kobiety do małżeństwa i domowych obowiązków. 1 maja 1963 r. dziewczyna
świętowała swoje 16 urodziny. Rano, jak co dzień, wyszła do szkoły, wtedy rodzice
widzieli ją po raz ostatni.
Sakuei,
ojciec Yoshie, zaczął się martwić gdy jego córka nie wróciła ze szkoły o tej
porze co zwykle. Ok. 18:50 wysłał więc swojego syna, a starszego brata
dziewczyny, Kenjiego aby ten jej poszukał.
Kenji wsiadł do samochodu i przejechał parokrotnie drogę z domu do
szkoły, zajechał też pod okoliczne stacje kolejowe. Nie widząc ani śladu swojej
siostry wrócił do domu . Około godziny
19:40 Kenji zauważył leżącą pod drzwiami białą kopertę. Koperta, zarówno z przodu jak i z tyłu,
zaadresowana była do ojca, Sakueia. W
środku znajdował się odręcznie napisany list zawierający następującą treść ( w
skrócie) : Jeśli cenisz sobie życie swojego dziecka przynieś 200,000 yenów
przed wejściem do Sanoyi, do północny następnego dnia. Sakuei zawiadomił
policję.
List z żądaniem okupu
Sanoya
była niewielkim, lokalnym sklepem umieszczonym wzdłuż polnej drogi.
Budynek otoczony był wieloma drzewami i
krzewami, a nocą było tam niezwykle ciemno. Policja z Sayamy, współpracując z
Masudą Hideo (kierownikiem lokalnego stowarzyszenia prewencji kryminalnej)
przygotowała 200,00 yenów w banknotach. Tomie, starsza siostra Yoshie, zgodziła
pojawić się przed sklepem, z pieniędzmi o wyznaczonej godzinie. 3 maja, 10
minut po północy, męski głos zawołał dziewczynę z pobliskich krzaków. Tomie
podeszła do miejsca skąd wydobywał się głos i rozmawiała z tajemniczym
mężczyzną przez mniej więcej 10 minut. Sprawca wyczuł że nie są sami, nie
chciał przyjąć pieniędzy i zniknął między drzewami, uciekając 40 policjantom,
którzy ustawiali na niego pułapkę.
Gdy
nadszedł ranek zmobilizowano 40 policjantów i 70 strażaków, przeszukiwali pola,
lasy i pagórki, całą okolicę Irumagawy. O 10:30, w świeżym grobie, przy jednej
z wiejskich dróg, znaleziono zmasakrowane ciało Yoshie. Była zakopana w dziurze
o wymiarach 1,66 m długości i 80 cm głębokości.
Dziewczyna miała związane ręce i nogi oraz zakryte oczy. Jej spódniczka
była podniesiona, a majtki opuszczone do kolan. Po prawej stronie jej głowy
znajdował się okrągły kamień o wadze 4,65 kg, a na
szyi zaciśnięty był bawełniany sznurek.
Ciało Yoshie Nakaty
Policja
z Saitamy szybko zorganizowała grupę śledczą liczącą 165 osób, przeznaczoną do
zbadania sprawy. Wieść o morderstwie 16 latki szybko rozniosła się po całym
kraju i po niedługim czasie prawie wszyscy śledzili poczynania policji.
Morderstwo
Yoshie Nakaty zostało popełnione zaledwie miesiąc po uprowadzeniu z Tokio
4-letniego chłopca, Murakoshi Yosinobu, 31 marca 1963 r. winowajca uciekł z
okupem opiewającym na 500,00 yenów. Opinia publiczna bardzo krytycznie
zareagowała wobec nieudolności policji i wymknięcia się porywacza. Ciało
chłopca znaleziono dopiero w 1965 r. w tym samym roku aresztowano też sprawcę,
Obarę Tamotsu, którego skazano na śmierć i powieszono w 23 grudnia 1971 r. Wszyscy
mieli na dzieję, że w przypadku nastolatki z Irumagawy mordercę uda się ująć o
wiele szybciej.
Po
znalezieniu zwłok dziewczyny natychmiast przeprowadzono autopsję. Wykazała, że
Yoshie została uduszona, a tuż przed śmiercią odbyła „gwałtowny stosunek
seksualny”. W jej pochwie znaleziono spermę oraz krew typu B. Z zawartości
żołądka i jelit wynikało, że była martwa od ponad trzech godzin.
Policja
próbowała prześledzić pochodzenie każdego przedmiotu znalezionego w płytkim
grobie. Zbadano także odciski palców na liście z żądaniem okupu oraz ślady stóp
w okolicy ujawnienia zwłok ale nic nie znaleziono. Policja wraz ze strażakami
przeczesywała okolice, wypytywała lokalną ludność.
Już
na samym początku śledztwa wytypowano podejrzanego, był nim Okutomi Genji. Miał
krew typu B, jego charakter pisma był podobny do tego na liście, a on sam
niegdyś pracował jako parobek na farmie rodziny Nakata. Policja nie zdążyła go
jednak szczegółowo przesłuchać gdyż 6 maja, trzy dni po znalezieniu ciała nastolatki,
Okutomi popełnił samobójstwo. Jakiś czas potem samobójstwo popełniła Tomie,
starsza siostra ofiary, która uczestniczyła w nieudanej wymianie pieniędzy.
Wśród okolicznej ludności zaczęły chodzić plotki że Yoshie, Tomie oraz Okutomi
żyli w trójkącie, byli razem w trzyosobowym związku. Między Yoshie a Okutomim
miało dojść do sprzeczki, chłopak zabił dziewczynę pozorując porwanie i zaangażował
w to Tomie. Ruszony jednak wyrzutami sumienia zabił się, a jego śladem poszła
starsza siostra zabitej dziewczyny.
11
maja, o godzinie 17:20, 124 metry na zachodni wschód od miejsca gdzie ujawniono
zwłoki Yoshi, znaleziono łopatę, przywiązaną do chlewa należącego do Ishidy
Kazuyoshi. Od tego momentu śledztwo skupiło się na osobach powiązanych z farmą
świń Ishidy. Wytypowano dwudziestu paru podejrzanych, w tym 24 letniego
Ishikawe Kazuo.
23
maja policja z Saitamy aresztowała Kazuo w związku z inną sprawą, dotyczącą
kradzieży i użycia przemocy. Dokładnie miesiąc później, 23 czerwca, Ishikawa
przyznał się do gwałtu i morderstwa Yoshie Nakaty.
Aresztowanie Ishikawy Kazuo
4
sierpnia Sąd Okręgowy w Rawawie rozpoczął proces Ishikawy, przyznał się do
wszystkich stawianych mu zarzutów. Wyrok zapadł 11 marca 1965 r., młody Japończyk
został skazany na śmierć. Kazuo zaczął zmieniać swoje zeznania, stwierdził że jest
niewinny i złożył apelację do Sądu Najwyższego w Tokio.
5 października
Liga Wyzwolenia Wsi (Buraku Liberation League BLL) na swoim dorocznym
posiedzeniu podjęła uchwałę o udzieleniu wsparcia Ishikawie oraz zażądała
ponownego, sprawiedliwego procesu. Zaczęło pojawiać się coraz więcej wątpliwości
co do winy Kazuo. Powstała petycja o uwolnienie mężczyzny którą podpisało ponad
1,3 miliona osób. Społeczeństwo podzieliło się na dwa obozy, tych którzy
wierzyli w winę Ishikawy oraz tych którzy uważali że jest on niewinny.
Czynniki
przemawiające za winą Kazuo:
- Autor
listu z żądaniem okupu miał bardzo specyficzne pismo, z wieloma błędami.
Podobne zauważono u Kazuo, w liście który napisał do Komendanta Policji.
-
Podczas przesłuchania Kazuo zeznał, że gdy zmierzał do domu Nakaty by
pozostawić tam list z żądaniem minął go po drodze trójkołowy samochód. Policja
znalazła kierowcę owego trójkołowca, okazało się że rzeczywiście w tamtym
czasie jechał tamtą drogą.
-
Kazuo nie wiedział gdzie znajduje się dom Nakaty, zapytał więc o drogę pewnego
farmera. Farmer ten rozpoznał potem Ishikawe na okazaniu.
-
Kazuo zeznał że gdy dostarczał list do domu Nakaty, zauważył zaparkowany
niedaleko domostwa samochód. Policja odkryła, że w tamtym czasie, w pobliżu gospodarstwa
Nakaty zaparkował na pewien czas samochód dostawczy.
-
Ręce i nogi ofiary były związane dwoma ręcznikami, jednym pochodzącym z Tsukishima
Foods Industry, drugim dystrybuowany był przez Isoko Beikokuten. Odkryto że
Kazuo był jedną z nielicznych osób która miała możliwość zdobyć oba ręczniki.
-
Tomie, starsza siostra ofiary, zeznała, że głos Ishikawy Kazuo to głos
tajemniczego mężczyzny z krzaków.
-
Początkowo Kazuo utrzymywał, że cały dzień (1 maja 1963) pracował ze swoim
starszym bratem w pobliżu domu. Policja odkryła że jego alibi było kłamstwem.
Czynniki
przemawiające za niewinnością Kazuo:
- Na
liście nie odkryto jego odcisków palców. Do tego Ishikawa był bardzo słabo
wykształcony, mimo iż umiał pisać podstawowe zwroty to specjaliści z zakresu
pisma doszli do wniosku że nie byłby w stanie sam napisać treści listu z
żądaniem okupu.
-
Pierwsze przesłuchanie Kazuo było bardzo niejasne. Mylił miejsca, osoby, jego
zeznania różniły się od stanu faktycznego.
- Nie
było żadnego świadka który widział Kazuo z Yoshie
-
Zeznania dotyczące przebiegu zabójstwa nie zgadzały się z wynikami autopsji
(min. Ishikawa zeznał że przeciął dziewczynie skórę na głowie, nie znaleziono
ani takiej rany na ofierze ani śladów krwi w płytkim grobie. Kazuo zeznał ze
udusił dziewczynę ręką, w rzeczywistości ktoś zrobił to bawełnianym sznurkiem)
-Niedaleko
płytkiego grobu znaleziono ślady stóp, nie pasowały one jednak do Kazuo
22
marca 1974 r. Sąd Najwyższy w Tokio odrzucił większość nowych ustaleń i zeznań
świadków. 31 października zamieniono Kazuo wyrok z kary śmierci na dożywocie.
W
grudniu 1994 r. Ishikawa Kazuo został warunkowo zwolniony z więzienia ale nie
oczyszczono go z zarzutów. Do dziś nie wiadomo w 100% czy to on zabił Yoshie
Nakate. Kazuo cały czas walczy o uniewinnienie.
Ishikawa Kazuo po
wyjściu z więzienia
Tajemnicze
samobójstwa osób zamieszanych w sprawę
Okutomi
Genji – pierwszy podejrzany. Trzy dni po
znalezieniu ciała Yoshie Nakaty połknął środek agrochemiczny i rzucił się do
studni. Miał 30 lat, samobójstwo popełnił dzień przed swoim własnym ślubem.
Zostawił notatkę „Wybacz mi, że pójdę pierwszy”.
Tanaka
Noboru – jeden ze świadków w sprawie.
Popełnił samobójstwo wbijając sobie nóż w serce w trakcie trwania policyjnego
śledztwa.
Tomie
Nakata – starsza siostra ofiary,
uczestniczyła w nieudanym przekazaniu okupu. Popełniła samobójstwo po tym gdy
zeznała w sądzie że głos porywacza z którym rozmawiała to głos Ishikawy Kazuo.
Ishida
Torizo – starszy brat Ishidy Butaya, który
był jednym z podejrzanych w sprawie. Popełnił samobójstwo.
Masuda
Hideo – szef stowarzyszenia lokalnej
prewencji kryminalnej, towarzyszył Tomie w dostarczaniu okupu, zmarł tuż po rozpoczęciu
procesu w niewyjaśnionych okolicznościach
Ogawa
Shogoro – znalazł zegarek na rękę należący
do Yoshie, zmarł po rozpoczęciu procesu w niewyjaśnionych okolicznościach
P.S.
„Mój sąsiad Totoro”
„Mój
sąsiad Totoro” to japoński film animowany z 1988 r. wyprodukowany przez słynne
studio Ghibli. Bajka opowiada o dwóch siostrach które w nowym miejscu
zamieszkania poznają magiczne stworki Totoro i wraz z nimi przeżywają różne
przygody. Jakiś czas temu powstała teoria spiskowa według której film nawiązuje
do słynnego Incydentu z Sayamy. Zwolennicy tej teorii zauważają że główne
bohaterki mają imiona nawiązujące do maja, miesiąca w którym doszło do
morderstwa (1 maja 1963 r.). Wskazują też że w wielu miejscach w bajce pojawia
się napis Sayama, dwie główne bohaterki tak naprawdę są martwe, a Totoro to Bóg
śmierci. Liczba zwolenników tej teorii osiągnęła zawrotną liczbę, do tego
stopnia, że studio oficjalnie wypuściło oświadczenie w którym zaprzeczyło
jakoby „Mój sąsiad Totoro” miał nawiązywać do morderstwa z Sayamy.
Komentarze
Prześlij komentarz